Maak kennis met Veerle, zorgkundige in WZC Sint-Anna (Eernegem)

Hoe ben je in WZC Sint-Anna terecht gekomen?

Ik ken het woonzorgcentrum al van kleins af aan omdat ik in Eernegem opgroeide. Ik droomde er toen al van om er ooit te werken. Toen ik in mijn middelbare studies tot zorgkundige stage moest lopen, moest ik niet lang nadenken en klopte ik in Sint-Anna aan. Tijdens deze stage werd al snel duidelijk dat ik mijn hart verloren had aan de ouderenzorg en ik hierin verder wilde gaan. 

Nadat ik afstudeerde en in de zomer als jobstudent in Sint-Anna werkte, mocht ik er vast starten. Omwille van een verhuis en mijn persoonlijke situatie ging ik kort daarna een andere richting uit en startte ik in de thuiszorg. Jaren nadat ik terug naar Eernegem verhuisde, kwam ik na een moeilijke periode tot de conclusie dat ik het woonzorgcentrum miste. Ik besloot om te solliciteren en werd onmiddellijk aangenomen. Ik heb er nog geen moment spijt van gehad, want het voelde voor mij als thuiskomen. 

Mijn terugkeer maakte van mij een ander persoon. Ik werd terug de Veerle van vroeger, een persoon die met veel enthousiasme en liefde gaat werken. Ik was blij dat ik weer kon doen wat ik het liefst doe.

Je bent niet enkel zorgkundige, maar neemt ook de rol van vertrouwenspersoon en stagementor op. Kan je ons hier iets meer over vertellen?

Als zorgkundige sta ik in voor de dagelijkse verzorging van onze bewoners en ondersteun ik hen bij hun persoonlijke verzorging, maaltijden, verplaatsingen, inname van medicatie,... Kortom, ik bied hulp waar dat nodig is. Al snel werd het voor mijn collega’s en leidinggevende duidelijk dat ik ruimer kijk dan de fysieke zorg. Ik voel snel aan als er iets gaande is bij bewoners of collega’s. Ik luister graag en sta altijd paraat om mee te zoeken naar oplossingen. Zorgen voor anderen zit in mij en het typeert me dat ik wil dat alles goed verloopt en wil helpen waar ik kan. Ik word vaak het moedertje van de afdeling genoemd. Hierdoor werd ik door mijn collega’s tot vertrouwenspersoon verkozen, wat me natuurlijk wel trots maakt.

Het is soms wel eens zoeken om deze functies te combineren. Als vertrouwenspersoon moet je vooral onbevooroordeeld luisteren, bemiddelen en in dialoog gaan met de persoon die je aanspreekt over hoe ze willen dat ik help. Als collega kan ik meer initiatief nemen en naar oplossingen zoeken. Ik vraag daarom altijd of collega’s me aanspreken als vertrouwenspersoon of als collega. Dit helpt me een mooi evenwicht te vinden.

Als stagementor begeleid ik studenten en probeer ik hen onze manier van werken door te geven. Studenten omschrijven me als een rustige persoon die goed uitleg geeft en mensen op hun gemak stelt. Ik vind een goede begeleiding belangrijk, want het is altijd mooi meegenomen als studenten nadien bij ons willen komen werken.

Daarnaast werd ik ook gevraagd om te zetelen in de werkgroep pastoraal en palliatieve zorg. Ik vind het een eer dat de collega’s mij vertrouwen en ik mijn luistervaardigheden op verschillende vlakken kan en mag inzetten.

Op welke manier draag jij bij tot het geluk en welzijn van bewoners?

Ik doe mijn best om naast de fysieke verzorging oog te hebben voor het menselijke en relationele aspect van onze zorg. Al is de tijd soms beperkt, ik vind het belangrijk dat er ruimte kan zijn voor een babbel, een lach, een traan en soms zelfs eens een dansje. Ik probeer onze bewoners te motiveren om deel te nemen aan activiteiten en durf hen aan te spreken als ik merk als ze met iets zitten. Ik wil zo bewonersgericht mogelijk werken en waar ik kan aan hun wensen voldoen. Ik zit er ook niet mee in om eens langer te blijven, want ik ga pas echt tevreden naar huis als ik alles kon afwerken wat ik wilde doen die dag.

De dankbaarheid die ik hiervoor terugkrijg in de vorm van knuffels, een kaartje, een lach of een dankjewel, doet zoveel deugd en bevestigt me dat ik goed bezig ben. Ik doe mijn job heel graag en kan er mijn passie om voor mensen te zorgen en naar hen te luisteren helemaal in kwijt. Ik help de bewoners alsof het mijn eigen ouders zijn of hoe ik zelf zou willen verzorgd worden later. Ik ben pas gelukkig als de bewoners gelukkig zijn.